آرامش

رنگ آبی اسمونیش جایی که همیشه وقتی از همه جا مونده میشم میام و به اونا پناه میبرم آرامشش اینجا تنها جاییه که خیلی دوستش دارم دوست دارم به جای یه اتاق مجازی یه اتاق واقعی بود که میتونستم توش تنها ترین لحظه های شلوغی رو توش سپری کنم اینجا اتاق منه اتاقی به رنگ ابی اتاقی که بیشتر از یک سال و دوما ه از ساختنش نمیگذره اتاق من که گاه درش حتی روی خودم هم قفل میشه و گاهی حبس شدن توی اون رو میپرستم اینجا اتاق منه اتاقی به رنگ آبی

---

هدف و تردید

اسمش مه نیست توهم هم نیست خواب هم نیستم اما دو تا مسیر متفاوت با هم یکی شده و من الان درست روی این دو مسیر قرار دارم نمیدونم چطور بیان کنم اما ...! مشکل راهها نیست مشکل اینه که اخرش چی میشه من نمی دونم اخر جفتش خیلی روی مسیر بعدیم تاثیر داره کی میدونه شاید منم رفتم اون بالای کوه اگه اخرش دستم بند بشه نمیدونم اون سنگی که برای اخرش تایین کردم اینقدر مستحکم هست که من رو نگه داره یا نه.

---