من و تو و اون و طناب

شاید یه فرض کاملا غلط باشه شاید اما کاش به اون روی قضیه نگاه کنی. من و تو و اون داریم با هم سقوط آزاد میکنیم من این وسط دست شما دو تا رو گرفتم اما هیچ کدوم حاظر نیستید این طناب این وسط رو بگیرید اگه دستتون رو ول کنم من میمونم و تناب و اگه با شما بمونم ...؟ من هنوز دستتون رو به گرمی میگیرم.

fall

دلم

نمی دونم چرا هروقت دلم میگیره میام اینجا الان بیشتر از یکسال و خورده ایه که به اینجا دلبسته شدم اما ... هیچوقت نتونستم اونی که تو دلمه رو بنویسم کاش یه روز ...!؟

شروع

بعد از دو هفته میخوام باز هم بنویسم شاید خیلی عوض شده باشم شاید هم تکراری اما میخوام باز هم شروع کنم و بنویسم

پله

یه سوال سادست میدونید چطور از پله بالا میرید؟
جواب ساده تر : تنها هر سری یه قدم برای پله بعدی ور میداریم ... ادامه دارد.

pelleh


اما یه نکتع مهم : هیچ گاه تا به این نیاز پیدا نکنی که باید یه پله بری جلو پات رو از روی پله قبلی بر نمیداری

خسته

خسته

خسته ام اول از خودم دوم از زمان حال سوم از انچه نیمده چهارم از انچه کرده ام خسته ام
چشم هایم نیز دیگر باری بیداری ندارند گریه هایم خشک است و واژه هایم سرد گوشهایم واژه ها را آهسته میشنوند خسته ام. فردا ...؟ هنوز نیمده بیداد میکند اما من باز بی تفاوت به او مینگرم چه فرق میکند هرچه شد بادا باد ولی ...؟ من خسته ام از همه حتی خودم حتی زمان حال گذشته و اینده.

خاطرات

خاطرات کهنه را تازه کنید
       بروید تا دم خانه لب جوب
             گردو خاک قالی کهنه دل را ببرید
                                              بسم آغاز بهار 
                          مرگ و پایان زمستان نزدیک

سبزه سرخ امید
          تنگ ماهی
               آینه، شمع و غزل
                        جای آنها خالی است

سفره هفت دلِ ما
        من و تو بر سر آن
                زنده هامان مردند
                        قلب هامان پوسید

لحظه ای با دل تنهایی خود
                    خلوتی تازه کنید
                  خاطرات کهنه را یاد کنید
                                  و شکوفا بشوید
                                    همچو گل با نم باران
                                               در بهاران ، امید.


به یاد او

همین امروز صبح ساعت ۵ خوابیده بودم اما حدود ساعت ۶ با صدای زنگ تلفن بیدار شدم «هگزیت» بود اما با من کار نداشت با هم اتاقیم کار داشت هیچ وقت برام مهم نبود کِی تلفن زنگ میزنه چه موقعی از ۲۴ ساعت برای همین توی خواب و بیدار تلفن و دادم دستش وبعد صبح که بیدار شدم ... نبود!
ظهر بود که متوجه شدم مادرش فوت کرده و برای همین برگشته به کشورش امشب که باهاش حرف زدم حال خودمم عوض کرد. واقعا مرگ حقه برای مادر خونواده ای که تعداد اعضاش زیاده و پدر هم چند سال پیش از میون اونها رفته و بزرگترین فرزندشون داره توی غربت درس میخونه.
«ایوان » یکی از بهترین دوستای منه بچه کوشا و تلاشگر توانا و باید بگم خوشتیپ با موهای لخت و افتاده همیشه به طرح موهاش حسادتم میشه اما امشب نتونستم فوت مامانش رو درست اونجوری که خودم میخواستم بهش تسلیط بگم.

iwan accept my condolaces. i heard abou your tragic loss.wish God  give you patience to pass this critical period. all of us here will miss you.