خستگی

سکوت شکسته دیوار
که هر زمان تو را صدا میکرد
  و بغض من
 در کنار ضجه های این قاب شیشه ای
که به باران نشاند چشمانم را...
دوباره یک نفس دیگر
مرا به یاد تو می اندازد
وبه فکر ان زمان
که تو را خواهم یافت

---

دوست نداشتم باز هم از خستگی هایم بنویسم اما هر بار که میخواهم از تو بگویم قلب خسته ام به صدا در می اید و بغض گلویم را می چلاند تا شاید بتواند دوباره چشم هایم را به یاد تو خیس کند .