سوگند

چه غم انگیز است زمانی که چشمه ای سرد و زلال در برابرت میجوشد و می خواند و می نالد تو تشنه آتش باشی و نه اب و آن زمان که چشمه خشکید و از ان آتش که تو تشنه آن بودی بخار شد و به هوا رفت و از زمین اتش رویید و از آشمان بارید و آتش کویر را تافت و در خود گداخت تو تشنه آب گردی و نه آتش.
                                                                                                دکتر علی شریعتی

سوگند می خورم:
تا آن زمان که توانایی داشته باشم در راه آنچه در پیشم قرار دارد کوشا باشم و  از طعنه های  دیگران خسته و نا امید نگردم تا به هدف نهایی خود برسم
سوگند می خورم نا امید نگردم و نا امیدی را از دوستانم دور گردانم  
امید چیزی که همیشه از آن خواهم گفت هر زمان که در خود نا امیدی حس نمودم  به تو می اندیشم زیرا  زمانی که در می یابم دوستانم، نزدیک ترین دوستانم نا امید و خسته اند و تنها این کلام من خواهد بود که به انها امید تازه می بخشد . به آنها این امید تازه را ارزانی می دارم که همه مدیون تو هستم
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد